Prokuratorzy pomogą frankowiczom w sądzie

Pro­ku­ra­to­ra Kra­jo­wa wysto­so­wa­ła pisma do pro­ku­ra­to­rów regio­nal­nych z zachę­ta do wstę­po­wa­nia do toczą­cych się postę­po­wań sądo­wych po stro­nie fran­ko­wi­czów w związ­ku z wezwa­nia­mi do zwro­tu kapi­ta­łu w razie unie­waż­nie­nia przez sąd umo­wy kre­dy­to­wej, a tak­że żąda­nia­mi opłat za korzy­sta­nie z kapi­ta­łu, któ­re od pew­ne­go cza­su są kie­ro­wa­ne przez ban­ki do fran­ko­wi­czów. Wezwa­nie tego typu wysy­ła­ją m.in. PKO BP, mBank, Bank BPH czy Raif­fe­isen Bank. Zda­rza się rów­nież, że tego typu wezwa­nia ban­ki wysy­ła­ją kre­dy­to­bior­com jesz­cze przed wyda­niem pra­wo­moc­ne­go wyroku.

Takim dzia­ła­niom sta­now­czo sprze­ci­wia się Pro­ku­ra­tu­ra Kra­jo­wa na cze­le z Pro­ku­ra­to­rem Gene­ral­nym Zbi­gnie­wem Zio­bro, któ­ry w sta­no­wi­sku prze­ka­za­nym SN wska­zał, że „kre­owa­nie upraw­nie­nia do docho­dze­nia wyna­gro­dze­nia za korzy­sta­nie ze świad­czeń stron speł­nio­nych na pod­sta­wie nie­waż­nej umo­wy kre­dy­tu pozo­sta­wa­ło­by w sprzecz­no­ści z prze­pi­sa­mi regu­lu­ją­cy­mi świad­cze­nia nie­na­leż­ne”. Pro­ku­ra­tu­ra stoi na sta­no­wi­sku, że dzia­ła­nia ban­ku nie mają pod­sta­wy praw­nej, bowiem wraz z unie­waż­nie­niem umo­wy „odpa­da” czyn­ność praw­na, któ­ra mogła­by ewen­tu­al­nie być pod­sta­wą do rosz­cze­nia o zwrot kapi­ta­łu. Opła­tą za korzy­sta­nie z kapi­ta­łu po unie­waż­nie­niu umo­wy zaj­mu­je się aktu­al­nie Try­bu­nał Spra­wie­dli­wo­ści Unii Euro­pej­skiej, w związ­ku z pyta­niem pre­ju­dy­cjal­nym skie­ro­wa­nym przez Sąd Rejo­no­wy War­sza­wa-Śród­mie­ście latem tego roku. Try­bu­nał będzie oce­niał moż­li­wość docho­dze­nia opłat za korzy­sta­nie z kapi­ta­łu przede wszyst­kim w świe­tle pro­kon­su­menc­kiej Dyrek­ty­wy 93/14.

Sta­no­wi­sko Pro­ku­ra­tu­ry jest bez wąt­pie­nia wspar­ciem dla tych fran­ko­wi­czów, któ­rzy zde­cy­do­wa­li się na bata­lię sądo­wą z ban­kiem, ale tak­że dla tych, któ­rzy zasta­na­wia­ją się nad wnie­sie­niem powódz­twa. Taka prak­ty­ka ban­ków naj­pew­niej jest spo­wo­do­wa­na z jed­nej stro­ny chę­cią unik­nię­cia przedaw­nie­nia rosz­czeń, a z dru­giej stro­ny ban­ki chcą zapew­ne wywrzeć pre­sję na kre­dy­to­bior­cach, któ­rzy jesz­cze nie wystą­pi­li z powódz­twem. Dzia­ła­nia te są jed­nak pozba­wio­ne pod­sta­wy praw­nej i nie powin­ny odstra­szyć fran­ko­wi­czów, któ­rzy maso­wo wygry­wa­ją spo­ry z ban­ka­mi w sądach