Ile można zyskać unieważniając umowę kredytu frankowego?

Według więk­szo­ści praw­ni­ków spe­cja­li­zu­ją­cych się w spra­wach fran­ko­wych szan­sa unie­waż­nie­nie umo­wy kre­dy­tu fran­ko­we­go w pro­ce­sie sądo­wym nie­mal gra­ni­czy z pew­no­ścią. Sta­ty­sty­ki bowiem poda­ją, że fran­ko­wi­cze wygry­wa­ją 98 % spraw.

Pro­ce­sy sądo­we z ban­ka­mi koń­czą się naj­czę­ściej stwier­dze­niem nie­waż­no­ści umo­wy kre­dy­to­wej w opar­ciu o teo­rię dwóch kon­dyk­cji. Jest to naj­bar­dziej pożą­da­ne roz­strzy­gnię­cie z punk­tu widze­nia kre­dy­to­bior­cy, bo ozna­cza zwol­nie­nie z dal­sze­go obo­wiąz­ku spła­ty rat, odzy­ska­nie od ban­ku nie­słusz­nie pobra­nych kwot oraz wykre­śle­nie wpi­su w hipo­te­ce nie­ru­cho­mo­ści. W wyni­ku wyro­ku sądo­we­go moż­na tak­że zyskać dodat­ko­we korzy­ści w posta­ci zwro­tu kosz­tów pro­ce­su, usta­wo­wych odse­tek za opóź­nie­nie oraz róż­nic na kur­sie CHF, jeśli zadłu­że­nie było spła­ca­ne bez­po­śred­nio w szwaj­car­skiej walucie.

Sądy naj­czę­ściej orze­ka­jąc unie­waż­nie­nie umo­wy sto­su­ją teo­rię dwóch kon­dyk­cji wykształ­co­ną w orzecz­nic­twie Sądu Naj­wyż­sze­go. Ozna­cza to, że  rosz­cze­nia stron są wów­czas nie­za­leż­ne, a kre­dy­to­bior­cy przy­słu­gu­je w pierw­szej kolej­no­ści pra­wo doma­ga­nia się od ban­ku zwro­tu wpła­co­nych rat kre­dy­to­wych i innych opłat zwią­za­nych z kredytem.

W porów­na­niu do korzy­ści, któ­re fran­ko­wi­cze mogą uzy­skać z ewen­tu­al­nej ugo­dy, korzy­ści z tytu­łu unie­waż­nie­nia umo­wy są ogrom­ne. Fran­ko­wi­cze nie tyl­ko odzy­sku­ją wpła­co­ne na rzecz ban­ku kwo­ty ale tak­że zysku­ją na róż­ni­cach kur­su CHF, jeśli raty były spła­ca­ne we fran­ku, bank musi oddać kwo­ty w walu­cie lub prze­li­czo­ne po aktu­al­nym śred­nim kur­sie NBP. Zakła­da­jąc, że kre­dy­to­bior­ca zaopa­try­wał się przez lata w CHF we wła­snym zakre­sie śred­nio po cenie 3,40 zł, zysku­je na każ­dym wpła­co­nym fran­ku 1,11 zł (aktu­al­ny kurs CHF to 4,51 zł). Ponad­to fran­ko­wi­cze wygry­wa­jąc pro­ces zysku­ją kosz­ty pro­ce­su, któ­re w spra­wach fran­ko­wych wyno­szą śred­nio 10 tys. zł oraz mają pra­wo doma­gać się od ban­ku usta­wo­wych odse­tek za opóź­nie­nie – kre­dy­to­bior­ca ma pra­wo żądać od ban­ku usta­wo­wych odse­tek za zwło­kę od sumy docho­dzo­nych kwot, nali­cza­nych od momen­tu zło­że­nia pozwu w sądzie.

W kon­kret­nych spra­wach korzyść finan­so­wa fran­ko­wi­czów będzie się róż­nic, jed­nak fak­tem jest, iż fran­ko­wi­cze w zasa­dzie w każ­dym przy­pad­ku odnio­są więk­szą korzyść niż w przy­pad­ku ugo­dy z ban­kiem. Nie nale­ży się zatem dzi­wić, że ugo­dy z ban­ka­mi nie cie­szą się taką poplu­ar­no­ścią jak myśla­ły banki.