Pozytywne rozpatrzenie skarg nadzwyczajnych

W ostat­nim cza­sie do Sądu Naj­wyż­sze­go wpły­nę­ło 46 skarg nad­zwy­czaj­nych for­mo­wa­nych przez Pro­ku­ra­to­ra Gene­ral­ne­go. Jak na razie w ośmiu na dzie­więć roz­pa­trzo­nych spraw sąd zde­cy­do­wał się uchy­lić wyda­ne naka­zy zapła­ty. Zde­cy­do­wa­nie są to dobre wie­ści dla Fran­ko­wi­czów. Na apro­ba­tę zasłu­gu­je tak­że uza­sad­nie­nie skon­stru­owa­nych skarg. Bowiem jasno z nich wyni­ka, że posta­no­wie­nia umów fran­ko­wych były jed­no­stron­nie kształ­to­wa­ne przez Bank oraz opar­te na usta­lo­nym wzorze.

Spra­wy, w któ­rych uchy­lo­no naka­zy zapła­ty były róż­ne. Nato­miast wspól­nym ele­men­tem tych spraw jest kwe­stia zawie­ra­nych umów fran­ko­wych oraz ich zapi­sów. Jak pod­nie­sio­no w wysto­so­wa­nych skar­gach, sądy nie­kie­dy nie dys­po­no­wa­ły umo­wa­mi kre­dy­to­wy­mi zatem nie bada­ły ich tre­ści pod kątem abu­zyw­no­ści. Jed­no­cze­śnie nale­ży pod­kre­ślić, że w każ­dej z tych spraw dru­gą stro­ną umo­wy był Kre­dy­to­bior­ca- kon­su­ment. Brak oce­ny waż­no­ści i sku­tecz­no­ści dopro­wa­dza do naru­sze­nia kon­sty­tu­cyj­nej zasa­dy ochro­ny kon­su­men­tów przed nie­uczci­wy­mi prak­ty­ka­mi ryn­ko­wy­mi. Bowiem zda­niem skar­żą­ce­go sądy zobo­wią­za­ne były do oce­ny do nad­uży­cia pra­wa pod­mio­to­we­go przez insty­tu­cję kre­dy­to­wą w sto­sun­ku z nieprofesjonalistą.

Sąd Naj­wyż­szy podzie­lił sta­no­wi­sko skar­żą­ce­go uzna­jąc przy tym, że doszło do naru­szeń gwa­ran­cji kon­sty­tu­cyj­nych oraz pra­wa unij­ne­go. Takie roz­strzy­gnię­cie zde­cy­do­wa­nie dobrze roku­je, a zwłasz­cza w świe­tle, że do roz­po­zna­nia pozo­sta­ło jesz­cze tro­chę spraw.