Praktycznie każda umowa kredytu frankowego może zostać podważona

Fran­ko­wi­cze czę­sto czu­ją się zdez­o­rien­to­wa­ni sły­sząc donie­sie­nia doty­czą­ce spo­rów ban­ków z kre­dy­to­bior­ca­mi. Reak­cją ban­ków na prze­gra­ne spra­wy w sądzie jest pro­gram ugód, na któ­ry zde­cy­do­wa­ły się takie ban­ki jak m.in. ING Bank Ślą­ski czy Bank Pekao S.A. Jak jed­nak wska­zu­ją sta­ty­sty­ki prak­tycz­nie każ­da umo­wa kre­dy­tu fran­ko­we­go może być pod­wa­żo­na przez sąd.

Bar­dzo czę­sto nie­pew­ni swo­jej sytu­acji fran­ko­wi­cze cze­ka­ją na wyrok Sądu Naj­wyż­sze­go w spra­wie roz­li­cza­nia unie­waż­nia­nych umów. Jak się jed­nak oka­zu­je wykształ­co­na dotych­czas linia orzecz­ni­cza zarów­no pol­skie­go Sądu Naj­wyż­sze­go jak i Try­bu­na­łu Spra­wie­dli­wo­ści Unii Euro­pej­skiej (TSUE) jest korzyst­na dla fran­ko­wi­czów. Zde­cy­do­wa­na więk­szość spraw koń­czy się zwy­cię­stwem kre­dy­to­bior­ców i orze­ka­niem o nie­waż­no­ści umo­wy, a spra­wy te trwa­ją coraz kró­cej. Sąd Naj­wyż­szy nato­miast, po skie­ro­wa­niu pytań pre­ju­dy­cjal­nych do TSUE podej­mie sto­sow­ną uchwa­łę być może nawet za rok.

Naj­częst­szy­mi powo­da­mi unie­waż­nia­nia umów fran­ko­wych są posta­no­wie­nia nie­do­zwo­lo­ne w umo­wach, któ­re pozwa­la­ły ban­kom na kształ­to­wa­nie kur­sów w spo­sób w zasa­dzie dowol­ny i w isto­cie czę­sto brak było jasnych kry­te­riów według któ­rych jest to usta­la­ne. Klient musiał zapła­cić za walu­tę według ceny wska­za­nej przez bank, choć wie­lo­krot­nie była ona wyż­sza od aktu­al­ne­go kur­su NBP

Kolej­nym powo­dem unie­waż­nia­nia jest nie­do­sta­tecz­ne poin­for­mo­wa­nie kre­dy­to­bior­ców przez bank, o ryzy­ku jakie nie­sie ze sobą tego typu kre­dyt. Wyrok Sądu Okrę­go­we­go w spra­wie pań­stwa Dziu­ba­ków, w któ­rym Sąd unie­waż­nił ich umo­wę kre­dy­to­wą, gdyż uznał, że klien­ci nie zosta­li wystar­cza­ją­co poin­for­mo­wa­ni przez bank o ryzy­ku walu­to­wym, dowo­dzi, że pod­pi­sa­ny przez klien­ta doku­ment o tym, że jest świa­do­my ryzy­ka kur­su walu­ty obcej nie zwal­nia ban­ku od odpowiedzialności.

Jak widzi­my, nie war­to zatem cze­kać na Sąd Naj­wyż­szy, ponie­waż spra­wa w prak­ty­ce może się cią­gnąć przez dłu­gie mie­sią­ce, a nawet lata. Pro­gram ugód jakie pro­po­nu­ją ban­ki też nie wyda­ję się być naj­ko­rzyst­niej­szym roz­wią­za­niem dla fran­ko­wi­czów. Naj­lep­szą reko­men­da­cją jest zatem wystą­pie­nie z powódz­twem o unie­waż­nie­nie umo­wy fran­ko­wej. War­to w takim wypad­ku skon­tak­to­wać się z pro­fe­sjo­na­li­stą, któ­ry pomo­że docho­dzić swych rosz­czeń w spo­rach z bankiem.