Ułatwienie procesowe dla frankowiczów

Nowa „linia orzecz­ni­cza” w spra­wach fran­ko­wych. Dopusz­cze­nie moż­li­wo­ści
zawie­sze­nia spła­ty rat kre­dy­tu na czas postępowania.

     Sędzio­wie Sądu Okrę­go­we­go w War­sza­wie, będą­cy jed­no­cze­śnie sze­fa­mi nowe­go
„sądu fran­ko­we­go”, a więc XXVIII Wydzia­łu Cywil­ne­go w War­sza­wie zaj­mu­ją­ce­go się
roz­po­zna­wa­niem spraw cywil­nych doty­czą­cych umów kre­dy­tu deno­mi­no­wa­ne­go lub
indek­so­wa­ne­go do walut obcych, w uza­sad­nie­niu nie­daw­no wyda­ne­go posta­no­wie­nia
stwo­rzy­li nie­ja­ko linię orzecz­ni­czą doty­czą­cą uwzględ­nia­nia wnio­sków o wstrzy­ma­nie spła­ty
rat kre­dy­tu, w przy­pad­ku, w któ­rym fran­ko­wicz spła­cił wię­cej niż poży­czył mu bank.

     Nie­wąt­pli­wie nale­ży zaapro­bo­wać takie sta­no­wi­sko Sądu. Nale­ży bowiem zauwa­żyć,
że w kon­tek­ście nowych orze­czeń TSUE oraz Sądu Naj­wyż­sze­go (cho­ciaż­by to z 7 maja), o
któ­rych już wcze­śniej pisa­li­śmy, świad­cze­nia stron umów kre­dy­tów fran­ko­wych uzna­wa­ne są
za świad­cze­nia nie­na­leż­ne, a w przy­pad­ku stwier­dze­nia nie­waż­no­ści tych umów, koniecz­ne
jest ich wza­jem­ne zwra­ca­nie przez stro­ny umo­wy. W związ­ku z tym spła­ca­nie rad ponad
takie nie­na­leż­ne świad­cze­nie wyda­je się niestosowne.

     W kon­tek­ście tego posta­no­wie­nia oraz wspo­mnia­nych powy­żej orze­czeń poja­wia się
pyta­nie, czy otwie­ra się moż­li­wość na wnio­sko­wa­nie o zawie­sze­nie spła­ty rat kre­dy­tu
fran­ko­we­go na czas postę­po­wa­nia nawet w sytu­acji, w któ­rej kre­dy­to­bior­ca wca­le nie uiścił
wię­cej niż dostał od ban­ku. Taką moż­li­wość kwe­stio­nu­ją oczy­wi­ście ban­ki, nie­mniej jed­nak
ze wzglę­du na zazwy­czaj kil­ku­let­ni okres postę­po­wań fran­ko­wych, któ­re ban­ki sta­ra­ją się co
do zasa­dy mak­sy­mal­nie wydłu­żać, wyda­nie zabez­pie­cze­nia w posta­ci zawie­sze­nia spła­ty rat
kre­dy­tu może być uza­sad­nio­ne ze wzglę­du na fak­tycz­ne prze­wyż­sze­nie przez spła­ty
kre­dy­to­bior­cy kwo­ty otrzy­ma­ne­go kre­dy­tu pod­czas trwa­nia pro­ce­sów fran­ko­wych.