Unieważnienie umowy kredytu frankowego bez wszystkich Kredytobiorców

W coraz więk­szej ilo­ści spraw fran­ko­wych zda­rza­ją się sytu­acje, w któ­rych nie zawsze jest moż­li­wość udzia­łu wszyst­kich Kre­dy­to­bior­ców. Spo­wo­do­wa­ne róż­ny­mi prze­ciw­no­ścia­mi losu takie zda­rze­nia nie­jed­no­krot­nie powo­do­wa­ły odmien­ne usta­le­nia sądów co do tej kwe­stii. Nie­kie­dy nie­któ­re sądy jasno wska­zy­wa­ły, że koniecz­ne jest by w spra­wie uczest­ni­czy­li wszy­scy kre­dy­to­bior­cy nie­za­leż­nie od dane­go sta­nu fak­tycz­ne­go. Inne sądy wska­zy­wa­ły nato­miast, że taka potrze­ba nie zawsze występuje.

Mając na wzglę­dzie roz­bież­no­ści w tym zakre­sie w dniu 19 paź­dzier­ni­ka br. Sąd Naj­wyż­szy w spra­wie o sygn. akt III CZP 12/23 pod­jął uchwa­łę zgod­nie z któ­rą „​W spra­wie prze­ciw­ko ban­ko­wi o usta­le­nie nie­waż­no­ści umo­wy kre­dy­tu nie zacho­dzi po stro­nie powo­do­wej współ­uczest­nic­two koniecz­ne wszyst­kich kre­dy­to­bior­ców”. Co to zatem ozna­cza dla Frankowiczów?

Przede wszyst­kim jest to dobra wia­do­mość bowiem Sąd Naj­wyż­szy po raz kolej­ny opo­wie­dział się po stro­nie kon­su­men­tów zapew­nia­jąc im moż­li­wość wyto­cze­nia powódz­twa bez udzia­łu wszyst­kich Kre­dy­to­bior­ców. Nale­ży zaapro­bo­wać takie sta­no­wi­sko Sądu Naj­wyż­sze­go przede wszyst­kim z uwa­gi na zacho­wa­nie kon­sty­tu­cyj­nej zasa­dy pra­wa do sądu oraz zgod­no­ści z funk­cja­mi i cela­mi Dyrek­ty­wy 93/13.

Nale­ży jed­nak wska­zać, że niniej­sza uchwa­ła zosta­ła pod­ję­ta mając na uwa­dze stan fak­tycz­ny, w któ­rym byli mał­żon­ko­wie wspól­nie wzię­li kre­dyt, nato­miast pomi­mo iż for­mal­nie obo­je z nich było Kre­dy­to­bior­ca­mi tyl­ko jed­na oso­ba doko­ny­wa­ła spłat i tym samym wystą­pi­ła z powódz­twem do sądu. W jaki więc spo­sób sądy powszech­ne usto­sun­ku­ją się do powyż­szej uchwa­ły w innych sta­nach fak­tycz­nych o tym prze­ko­na­my się niebawem.